173 حدیث از حضرت امام حسین علیه السلام

مشخصات کتاب

سرشناسه:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان،1393

عنوان و نام پدیدآور:173 حدیث از حضرت امام حسین علیه السلام/ واحد تحقیقات مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان .

مشخصات نشر دیجیتالی:اصفهان:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان ، 1393.

مشخصات ظاهری:نرم افزار تلفن همراه ، رایانه و کتاب

موضوع: احادیث شیعه -- قرن ‫ 13ق. ، خاندان نبوت -- احادیث ، خاندان نبوت -- فضایل

حدیث1

امام حسین علیه السلام :

بادِروا بِصِحَّهِ الأجسامِ فی مُدَّهِ الأعمارِ ؛

امام حسین علیه السلام :در مدّت عمر ، در حفظ سلامت تن بکوشید .

تحف العقول ، ص 239 .

حدیث2

امام حسین علیه السلام :

لایَحِلُّ لِعَینٍ مُؤمِنَهٍ تَرَی اللّه َ یُعصی فَتَطرِفَ حَتّی تَغَیِّرَهُ ؛

امام حسین علیه السلام :بر هیچ چشم مؤمنی روا نیست که ببیند خدا نافرمانی می شود و چشم خود را فرو بندد ، مگر آن که آن وضع را تغییر دهد .

الأمالی ، طوسی ، ص 55 .

حدیث3

امام حسین علیه السلام :

أنَا قَتیلُ العَبَرَهِ لایَذکُرُنی مُؤمِنٌ إلاّ استَعبَرَ ؛

امام حسین علیه السلام :من کشته اشکم ؛ هر مؤمنی مرا یاد کند ، اشکش روان شود .

. بحار الأنوار ، ج 44 ، ص 284 .

حدیث4

امام حسین علیه السلام :

یا أُختاه لاتَنسینی فی نافِلَهِ اللَّیلِ ؛

امام حسین علیه السلام :ای خواهرم ! مرا در نماز شب فراموش نکن .

. همان ، ص 441 .

حدیث5

امام حسین علیه السلام :

مَن عَبَدَ اللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوقَ أمانِیِّهِ و کِفایَتِهِ ؛

امام حسین علیه السلام : هر که خدا را ، آن گونه که سزاوار او است ، بندگی کند ، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کند .

. بحار الأنوار ، ج 71 ، ص 183 .

حدیث6

امام حسین علیه السلام :

لاتَقولُوا بِألسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِ کُم ؛

امام حسین علیه السلام :چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد .

. جلاءالعیون ، ج 2 ، ص 205 .

حدیث7

امام حسین علیه السلام :

إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَیکُم مِن نِعَمِ اللّه ِ عَلَیکُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ ؛

امام حسین علیه السلام :نیاز مردم به شما از نعمت های خدا بر شما است ؛ از این نعمت افسرده و بیزار نباشید .

. بحار الأنوار ، ج 74 ، ص 205 .

حدیث8

امام حسین علیه السلام :

مَن سَرَّهُ أن یُنسَأَ فی أَجَلِهِ و یُزادَ فی رِزقِهِ فَلیَصِلْ رَحِمَهُ ؛

امام حسین علیه السلام :هر که خوش دارد مرگش به تأخیر افتد و روزی اش افزون شود . با خویشانش پیوند برقرار کند .

. همان ، ص 91 .

حدیث9

امام حسین علیه السلام :

مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراهُ لِغَیرِ أهلِ الفِکرِ ؛

امام حسین علیه السلام :از نشانه های نادانی ، جدل با بی فکران است .

. تحف العقول ، ص 248 .

حدیث10

امام حسین علیه السلام :

مَن طَلَبَ رِضَی النّاسِ بِسَخَطِ اللّه ِ وَکَلَهُ اللّه ُ إلَی النّاسِ ؛

امام حسین علیه السلام :هرکه با خشم خدا ، خواهان خشنودی مردم باشد ، خداوند او را به مردم وامی گذارد .

الأمالی ، صدوق ، ص 268 .

حدیث11

امام حسین علیه السلام :

مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأی و عَیِیَت بِهِ الحِیَلُ ، کانَ الرِّفقُ مِفتاحُهُ ؛

امام حسین علیه السلام :هر که از اظهار نظر درماند و راه چاره درمانده اش کند ، نرمی و مدارا کلید او باشد .

. میزان الحکمه ، ح 6869 .

حدیث12

امام حسین علیه السلام :

یا عَبّاسُ إرکَبْ ، بِنَفسی أنتَ یا أخی ؛

امام حسین علیه السلام :ای عبّاس ، بر اسب سوار شو ؛ جانم فدایت ای برادرم!

. الإرشاد ، ج 2 ، ص 90 .

حدیث13

امام حسین علیه السلام :

یَظهَرُ اللّه ُ قائِمَنا فَیَنتَقِمُ مِنَ الظّالِمینَ ؛

امام حسین علیه السلام :خداوند قائم ما را از پس پرده غیبت بیرون می آورد و آن گاه او از ستم گران انتقام می گیرد .

إثباه الهداه ، ج 7 ، ص 138 .

حدیث14

امام حسین علیه السلام :

إذا قامَ قائِمُ العَدلِ وَسِعَ عَدلُهُ البِرَّ و الفاجِرَ ؛

امام حسین علیه السلام :آن گاه که برپا دارنده عدالت (امام مهدی علیه السلام) قیام کند ، عدالتش نیکوکار و بدکار را فرا گیرد .

المحاسن ، ج 1 ، ص 134 .

حدیث15

امام حسین علیه السلام :

إلهی أنا الفَقیرُ فی غِنایَ فَکَیفَ لاأکونُ فَقیرا فی فَقری ؛

امام حسین علیه السلام :خدایا! من در حال بی نیازی نیازمندم ؛ پس چگونه در حال فقر نیازمند [تو] نباشم ؟

. همان ، ج 98 ، ص 225 .

حدیث16

امام حسین علیه السلام :

کانَ صلی الله علیه و آله... لا یَحْسَبُ اَحَدٌ مِنْ جُلَسائِهِ اَنَّ اَحَدا اَکْرَمُ عَلَیْهِ مِنْهُ؛

پیامبر صلی الله علیه و آله چنان با هم نشینان رفتار می نمودند که هیچ یک از آنان گمان نمی کردکسی نزد آن حضرت از وی گرامی تر باشد.

عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 284

حدیث17

امام حسین علیه السلام :

وَ حَقیقٌ عَلَی اللّه ِ اَنْ لا یَاْتیَنی مَکْرُوبٌ اِلاّ اَرُدُّهُ وَ اَقْلِبُهُ اِلی اَهْلِهِمَسْرورا؛

بر خداوند است که هیچ گرفتاری به زیارت من نیاید مگر آن که او را شادمانبازگردانم و به خانواده اش برسانم.

ثواب الأعمال، ص 98

حدیث18

امام حسین علیه السلام :

إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛

بی گمان شیعیان ما، دل هایشان از هر خیانت، کینه، و فریبکاری پاک است.

بحارالأنوار، ج 68، ص 156، ح 11

حدیث19

امام حسین علیه السلام :

فَبادِروا بِصِحَّهِ الاَْجْسامِ فی مُدَّهِ الاَْعْمارِ؛

در مدت عمر، در حفظ سلامت تن بکوشید.

تحف العقول، ص 239

حدیث20

امام حسین علیه السلام :

لا یَکْمُلُ الْعَقْلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الْحَقِّ؛

عقل، جز با پیروی از حق، کامل نمی شود.

اعلام الدین، ص 298

حدیث21

امام حسین علیه السلام :

مَنْ عَبَدَ اللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوْقَ اَمانیهِ وَکِفایَتِه؛

هر کس خدا را چنان که حق عبادت اوست، عبادت کند خداوند بیش از آرزوها ونیازش به او عطا می نماید.

بحارالأنوار، ج 71، ص 184

حدیث22

امام حسین علیه السلام :

لا تَقولَنَّ فی اَخیکَ المُؤْمِنِ اِذا تَواری عَنْکَ اِلاّ ما تُحِبُّ اَنْ یَقولَ فیکَاِذا تَوارَیْتَ عَنْهُ؛

وقتی که برادر دینی ات از تو جدا شد، سخنی پشت سر او نگو، مگر این که دوستداری او در پشت سر تو آن را بگوید.

بحارالأنوار، ج 78، ص 127

حدیث23

امام حسین علیه السلام :

اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلی اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْمَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ؛

به راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست، تا جایی که دین وسیلهزندگی آنهاست، دین دارند و چون در معرض امتحان قرار گیرند، دینداران کم می شوند.

تحف العقول، ص 245

حدیث24

امام حسین علیه السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ لایُسیی ءُ و لا یَعتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ کُلَّ یَومٍ یُسیی ءُ وَیَعْتَذِرُ؛

مؤمن نه بدی می کند و نه معذرت می خواهد و منافق هر روز بدی می کند و معذرتمی خواهد.

تحف العقول، ص 248

حدیث25

امام حسین علیه السلام :

اَللّهُمَّ لا تَسْتَدْرِجنی بِالاِْحسانِ وَ لا تُؤَدِّبْنی بِالْبَلاءِ ؛

خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا(گرفتاری ها) ادبم مکن.

بحار الأنوار، ج 75، ص 127، ح 9

حدیث26

امام حسین علیه السلام :

_ فی بَیانِ ما یَحْدُثُ فی زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّهِ علیه السلام _ : وَ لَتَنْزِلَنَّالْبَرَکَهُ مِنَ السَّماءِ اِلَی الاَْرْضِ حَتّی اِنَّ الشَّجَرَهَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه ُ فیها مِنَ الثَّمَرَهِوَ لَتُؤْکَلُ ثَمَرهُ الشِّتاءِ فِی الصَّیْفِ وَ ثَمَرَهُ الصَّیْفِ فِی الشِّتاءِ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ تعالی: «وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُری آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَلکِنکَذَّبُوا»؛

در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه السلام رخ می دهد : برکت از آسمان به سوی زمینفرو می ریزد، تا آن جا که درخت از میوه فراوانی که خداوند در آن می افزاید، می شکند.(مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان می خورند و اینمعنای سخن خداوند است که: (و اگر مردمِ آبادی ها ایمان می آوردند و تقوا پیشهمی کردند، برکت هایی از آسمان و زمین به روی آنان می گشودیم، لیکن تکذیب کردند).

مختصر بصائر الدرجات، ص 51

حدیث27

امام حسین علیه السلام :

اَ یُّهَا النّاسُ نافِسوا فِی الْمَکارِمِ وَ سارِعوا فِی الْمَغانِمِ وَ لا تَحْتَسِبوابِمَعْروفٍ لَمْ تَجْعَلوا... ؛

ای مردم در خوبی ها با یکدیگر رقابت کنید و در کسب غنائم (بهره گرفتن از فرصت ها)شتاب نمایید و کار نیکی را که در انجامش شتاب نکرده اید، به حساب نیاورید.

بحارالأنوار، ج 78، ص 121، ح 4

حدیث28

امام حسین علیه السلام :

اِتَّخِذُوا عِنْدَ الْفُقَراءِ اَیادی فَاِنَّ لَهُمْ دَوْلَهٌ یَوْمَ الْقیامَهِ؛

[با نیکی و کمک به نیازمندان] نزد آنان جایگاهی برای خود بیابید، که آنان روزقیامت مقام و منزلتی دارند.

کنزالعمال، ح 16582

حدیث29

امام حسین علیه السلام :

اُوصِیکُم بِتَقوَی اللّه ِ فَإنَّ اللّه َ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ أن یُحَوِّلَهُ عَمّا یَکرَهُ إلی مایُحِبُّ ویَرزُقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِبُ؛

شما را به تقوای الهی سفارش می کنم ؛ زیرا خدا ضمانت داده کسی را که تقوای الهی پیشه سازد ، از آنچه ناخوش می دارد ، به آنچه خوش می دارد انتقال دهد ، و از جایی که گمان نمی برد ، روزی اش دهد .

حدیث30

امام حسین علیه السلام :

إیّاکَ أن تَکونَ مِمَّن یَخافُ عَلَی العِبادِ مِن ذُنوبِهِم ویَأمَنُ العُقُوبَهَ مِن ذَنبِهِ؛

مبادا از کسانی باشی که به سبب گناهانِ بندگانِ خدا بر سرنوشت آنان بیمناک است ، ولی خود را از سزای گناه خویش ایمن می داند .

حدیث31

امام حسین علیه السلام :

فَإنّی لا أرَی المَوتَ إلاّ سَعادَهً ولا الحَیاهَ مَعَ الظّالِمینَ إلاّبَرَماً؛

به راستی که من مرگ را جز خوش بختی نمی دانم ، و زندگی با ستمکاران را جز ملال .

حدیث32

امام حسین علیه السلام :

لِرَجُلٍ اغتابَ عِندَهُ رَجُلاً : یا هذا کُفَّ عَنِ الغِیبَهِ فَإنَّها إدامُ کِلابِ النّارِ؛

به مردی که نزد او از دیگری غیبت می کرد ، فرمود : «ای فلان!زبان از غیبت فرو بند که غیبت ، خورشِ سگان دوزخ باشد».

حدیث33

امام حسین علیه السلام :

إنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ رَغبَهً فَتِلکَ عِبادَهُ التُّجّارِ وإنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ رَهبَهً فَتِلکَ عِبادَهُ

العَبیدِ وإنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ شُکرا فَتِلکَ عِبادَهُ الأَحرارِ وهِیَ أفضَلُ العِبادَهِ؛

برخی خدا را به شوق [بهشت] می پرستند . این ، پرستشِ سوداگران است . گروهی خدا را از ترس می پرستند . این ، پرستشِ بردگان است . و گروهی خدا را از روی سپاسگزاری می پرستند که این ، پرستشِ آزادگان وبرترین نوع پرستش است.

حدیث34

امام حسین علیه السلام :

اَلاستِدراجُ مِنَ اللّه ِ سُبحانَهُ لِعَبدِهِ أن یُسبِغَ عَلَیهِ النِّعَمَ ویَسلُبَهُ الشُّکرَ؛

خدعه (و مهلت دادن) خدا به بنده آن است که نعمت فراوان ومستمر به او رساند و سپاسگزاری را از او بگیرد.

حدیث35

امام حسین علیه السلام :

لاِبنِهِ عَلیِّ بنِ الحُسَینِ علیه السلام : أی بُنَیَّ! إیّاکَ وظُلمَ مَن لا یَجِدُ عَلَیکَ ناصِرا إلاَّ اللّه َ؛

به پسرش علی بن حسین علیه السلام فرمود : «ای پسرک من! بپرهیز از این که برکسی که جز خداوند در برابر تو یاوری ندارد ، ستم کنی».

حدیث36

امام حسین علیه السلام :

مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ : الجُلوسُ إلی أهلِ العُقولِ؛

از نشانه های خوش نامی و نیک بختی ، همنشینی با خردمندان است.

حدیث37

امام حسین علیه السلام :

مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراهُ لِغَیرِ أهلِ الفِکرِ؛

از نشانه های اسباب نادانی ، مجادله با غیر اهل اندیشه است.

حدیث38

امام حسین علیه السلام :

مِن دَلائِلِ العالِمِ انتِقادُهُ لِحَدیثِهِ وعِلمُهُ بِحَقائِقِ فُنُونِ النَّظَرِ؛

از نشانه های دانا ، نقّادی (و بررسی) گفتار خود و آگاهی او از حقایق فنون رأی (و نظر) است.

حدیث39

امام حسین علیه السلام :

إیّاکَ وما یُعتَذَرُ مِنهُ ؛ فَإنَّ المُؤمِنَ لایُسییءُ ولایَعتَذِرُ والمُنافِقُ کُلَّ یوَمٍ یُسییءُ ویَعتَذِرُ؛

از آنچه موجب پوزش خواهی شود ، بپرهیز ؛ زیرا مؤمن ، نه بد کند و

نه پوزش خواهد ، و منافق ، هر روز بد کند و [هر دَم] پوزش خواهد.

حدیث40

امام حسین علیه السلام :

لِلسَّلامِ سَبعونَ حَسَنَهً ، تِسعٌ و سِتّونَ لِلمُبتَدِی ءِ وواحِدَهٌ لِلرّادِّ؛

سلام را هفتاد حسنه (و پاداش نیک) باشد : شصت و نُه حسنه از آنِ سلام دهنده و یک حسنه از آنِ پاسخ گوینده آن است.

حدیث41

امام حسین علیه السلام :

اَلبَخیلُ مَن بَخِلَ بِالسَّلامِ؛

بخیل ، کسی است که در سلام کردن بخل ورزد.

حدیث42

امام حسین علیه السلام :

مَن حاوَلَ أمرا بِمَعصِیَهِ اللّه ِ کانَ أفَوتَ لِما یَرجُو وأسرَعَ لِما یَحذَرُ؛

کسی که با نافرمانی خدا در پیِ کاری باشد ، آنچه را امید دارد ، بیشتر ازدست بدهد و به آنچه از آن می پرهیزد ، زودتر گرفتار آید.

حدیث43

امام حسین علیه السلام :

أتاهُ رَجُلٌ فَسَألَهُ فَقالَ علیه السلام : إنَّ المَسألَهَ لاتَصلُحُ إلاّ فی غُرمٍ فادِحٍ أو فَقرٍ مُدقِعٍ أو حمَالهٍ مُفظِعَهٍ فَقالَ الرَّجُلُ : ما جِئتُ إلاّ فی إحدایهُنَّ فَأمَرَ لَهُ بِمِاَئهِ دینارٍ؛

مردی نزد حضرت آمد و از او مالی خواست . فرمود : «درخواست مال ، روا نیست ، مگر برای پرداخت هزینه ای بسیار یا فقری به خاک نشاننده یا تأدیه تعهّدی ناگزیر [چون دیه و غرامت وکفالت]» . آن مرد گفت : من جز برای [پرداخت] یکی از اینها نیامده ام . پس فرمود که صد دینار بدو دهند.

حدیث44

امام حسین علیه السلام :

دَخَلتُ عَلی رَسولِ اللّه ِ صلی الله علیه و آله فی بَیتِ اُمِّ سَلَمَهَ ، وقَد نَزَلَت هذِهِ الآیَهُ : «إنَّما یُریدُ اللّه ُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ ویُطَهِّرَکُم تَطهیرًا» ، فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله : یا عَلِیُّ ، هذِهِ الآیَهُ نَزَلَت فیکَ وفی سِبطَیَّ والأَئِمَّهِ مِن وُلدِکَ

امام حسین علیه السلام به نقل از پدرش: در خانه امّ سلمه بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وارد شدم و این آیه نازل شده بود: «اِنَّما یُریدُ اللّه ُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ البیتِ ویُطَهِّرَکُمْ تطهیراً» . پس پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی! این آیه در حقّ تو و دو نوه من و امامان از نسل تو نازل شد.

کفایه الأثر : 156 عن عیسی بن موسی الهاشمیّ عن آبائه .

حدیث45

امام حسین علیه السلام :

_ فیما جَری بَینَهُ وبَینَ مَروانَ بنِ الحَکَمِ _ : إلَیکَ عَنّی ، فَإِنَّکَ رِجسٌ ، وإنّی مِن أهلِ بَیتِ الطَّهارَهِ ، قَد أنزَلَ اللّه ُ فینا : «إِنَّما یُریدُ اللّه ُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ ویُطَهِّرَکُم تَطهیرًا

امام حسین علیه السلام : در ماجرایی میان ایشان و مروان بن حکم: از من دور شو که تو پلیدی هستی و ما خاندان پاکی و پاکیزگی که خداوند این آیه را در حقّ ما نازل کرده است: «اِنَّما یُریدُ اللّه ُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ البیتِ ویُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً» .

مقتل الحسین للخوارزمیّ : 1 / 185 ، الفتوح : 5 / 17 .

حدیث46

امام حسین علیه السلام :

إنَّ اللّه َ اصطَفی مُحَمَّدًا صلی الله علیه و آله عَلی خَلقِهِ ، وأکرَمَهُ بِنُبُوَّتِهِ ، واختارَهُ لِرِسالَتِهِ ، ثُمَّ قَبَضَهُ اللّه ُ إلَیهِ وقَد نَصَحَ لِعِبادِهِ ، وبَلَّغَ ما اُرسِلَ بِهِ صلی الله علیه و آله . وکُنّا أهلَهُ وأولِیاءَهُ وأوصِیاءَهُ ووَرَثَتَهُ وأحَقَّ النّاسِ بِمَقامِهِ فِی النّاسِ ، فَاستَأثَرَ عَلَینا قَومُنا بِذلِکَ ، فَرَضینا ، وکَرِهنَا الفُرقَهَ ، وأحبَبنَا العافِیَهَ ،

ونَحنُ نَعلَمُ أنّا أحَقُّ بِذلِکَ الحَقِّ المُستَحَقِّ عَلَینا مِمَّن تَوَلاّهُ

امام حسین علیه السلام : خداوند، محمّد صلی الله علیه و آله را برای خلقش برگزید و با پیامبری گرامیش داشت و او را برای رسالت خود برگزید. سپس خداوند، او را در حالی نزد خود برد که حضرت صلی الله علیه و آله برای بندگان خدا خیر خواسته بود و آن چه را که برای آن فرستاده شده بود رسانده بود. ما خاندان،